Op naar Aumont-Aubrac! Het is zondagmorgen en mijn rechter hak is weer flink aan het opspelen. Ik krijg van een vriendelijke Fransman, waar ik mee op een slaapkamer slaap nog een pleister aangeboden maar dit zet geen zoden aan de dijk. Het weer buiten is guur en winderig, dus voor de zekerheid toch nog maar even een regenjas aantrekken, maar ik weet wat dit inhoudt, dat je na een uurtje lopen, door de transpiratie weer nat bent. Ik trek vervolgens na een half uur gelopen te hebben, mijn regenjas uit, ondanks het feit dat het behoorlijk fris is buiten. Onderweg kom ik nog een Refugio in het veld tegen,  die daar de nacht doorgebracht hebben. Dit is natuurlijk wel een heel primitieve vorm van overnachten en behoudens een dak boven je hoofd en een kraantje met wat koud water is er niets, dit lijkt mij  niet zo aantrekkelijk idee. Maar wel leuk om te zien. Er is er net eentje, zich aan het wassen, maar volgens mij gebruikt bijzonder weinig water. Het kapelletje wat we voor staat, is helaas dicht, zo als zo velen, die ik onderweg tegen kom.  Na ruim anderhalf uur gelopen te hebben, kom ik aan in, Saint-Alban-Sur-Limagnole. Maar voor ik hier aan kom tref ik mijn Engelse tafelgenoot van gisterenavond aan. Met zijn korte broek, spier witte benen en zonder dochter. Dochterlief is de verkeerde weg ingeslagen en is behoorlijk Pist-off zoals de Engelsen zeggen, ze komt stampvoetend aangelopen en er kan geen goed woordje vanaf. Haar vader is een echte Gentleman, van een jaar of vijfenzestig. En hij legt nog zo moei uit dat hij haar nog wel in  bedwang heeft, maar hier twijfel ik toch wel een beetje aan, als ik zie hoe ze reageert. Ik schat haar zo rond de 28 jaar oud en eigenlijk had hij ze over de knie gemoeten nemen. Maar Pa was dit, waarschijnlijk van zijn Benjamin gewend en accepteerde het, ondanks het feit dat ze zelf de fout in was gegaan. Ik ben wijselijk doorgelopen en heb de boel, de boel maar gelaten. It was not me cup of tea, zullen we maar denken. In Saint-Alban-Sur-Limagnole, kregen we de gelegenheid om brood in te slaan en bij een kroegje een kopje koffie te nuttigen. Helaas kon ik de kerk daar niet bezichtigen, omdat er net een dienst plaats vond. 6 Mei de dag van de tweede ronde van de Franse President verkiezingen. En het was  een drukte van belang bij het gemeentehuis. Nog  15 km naar Aumont-Aubrac, het landschap veranderd hier ineens van vorm. Weilanden om me heen met een en al rotsblokken, hier hoef je met je Ploeg niet te komen. Eigenlijk heel apart dat de omgeving ineens heel anders vorm krijgt. In het plaatsje Grazieres-Mages, neem ik even rust om te eten en mijn rechter voet te behandelen. En hier wordt ik aangesproken door een heel vriendelijke Franstalige Belg. Die een beetje Nederlands kent. Hij haalt onmiddellijk Jodium uit zijn Camper en geeft mij het advies om zeker een dag te rusten. Maar helaas zal ik even door de zure appel heen moeten bijten, het is niet anders. Om half vier in de middag bereik ik Aumont-Aubrac en midden in het dorp zit mijn Gite. We slapen met vier personen op een kamer en twee ervan ken ik al, dat zijn Erik en Philippe. En nummer drie is een Agrariër van 69 jaar oud. Een aardige vent waar ik een woordje mee kan spreken. Na een biertje in het dorpje gedronken te hebben, met Philippe, gaan we weer terug naar onze Gite, waar ik onze Agrariër een speciale behandeling ga geven. Hij heeft last van zijn Kuiten en na een massage behandeling van mij met wat zeep en water, loop hij weer als een Kievit! Overigens moet ik dat twee dagen achter elkaar horen als hij voorbij komt. Ik heb hem niet al te hard geknepen, maar soms gilde hij van de pijn, eigenlijk best wel commies. De avond werd afgesloten door een speciale maaltijd, die door de uitbater klaar gemaakt, het bestond, uit een combinatie van Aardappelen en kaas. Met veel vertoon kwam hij de kaas laten zien. Ik begreep er niets van wat nu zo speciaal was. Toen de Maas tijd opgediend werd begreep ik de betekenis ervan, het was een soort pasta van kaas en aardappelen ne het werd opgediend als kauwgum. Ze helmen het heir Aligo, het smaakt niet verkeerd, ik heb er een paar Foto's van gemaakt! Niek