Op naar Le Sauvage 32 km eigen net iets te ver voor een dag! Het is volle bak in Ministrol d'Allier, waar ik gisteren avond aangekomen ben.  's-avonds komen er nog drie wielrijders, kletsnat binnen. Dus ook de dames zullen vannacht hun kamer met een heer moeten verdelen. Ik heb gisteren met mijn een Canadese student, Philippe het laatste stuk gelopen. En bij aankomst is ook onze Franse Pelgrim Erik, met zijn  Willie  ( Terkkarretje ) gearriveerd. Gelukkig kan ik in deze Gite mee eten en samen met Philippe en Erik genieten we van de maaltijd, die de eigenaar klaar gemaakt heeft. De dames eten niet mee en zorgen voor zich zelf. Op zich is daar niets mis mee,  maar het is altijd gezelliger als je met zijn allen van de maaltijd gebruik maakt. Om half zeven ben op en ga ik naar de plaatselijke bakker annex, kruidenier om het een en ander in te slaan, voor het ontbijt en de rest van de dag. Om acht uur ben ik klaar voor vertrek en de komende anderhalf à twee uur wordt het flink werken geblazen. In mijn reisbeschrijving staat vermeld, een klim  1  3/4 uur en dat wordt dus borstje nat maken. Letterlijk en figuurlijk, want het regent, mijn T-shirt en mijn vest, dat ik onder mijn regenjas aan heb, worden door de transpiratie nat. Onderweg kom ik nog een kapel tegen, die in de Rotwand uitgehouwen is! En jammer genoeg gesloten is, maar door de spijlen van de ramen lukt het mij nog om een paar foto's te maken. Tevens nog even een foto maken van het dal, met op de achtergrond de brug over de revier.  Rond de middag bereik ik Saugues en hier staan langs de kant van de weg van allerlei houtsnijwerken. Fantastisch om dit te zien. In dit plaatsje heb ik het geluk dat in nog een paar foto's over kan zenden, maar dit gaat heel veel tijd kosten en die heb ik niet, want het is nog ruim 18 km naar Vauvage. Ik heb mijn zinnen erop gezet om mijn Pelgrim vriend Jacques nog een keer te ontmoeten, maar of dit gaat lukken weet je nooit. Na half twee vertrek ik uit Saugues en het weer is bijzonder slecht, ik zet er flink de pas in. Maar met dit    Weer en de stijle hellingen die volgen, zakt het tempo enigszins terug. En het hoogte verschil met Saugues en Sauvage bedraagt 300 meter, dus het wordt toch weer klimmen geblazen. Met name het laatste deel gaat door de bossen en erg stijl omhoog. En het is modderig en vooral nat. Onderweg kom ik nog wel een paar kleine dorpjes tegen en nog wat restanten van een kasteeltoren, maar daar blijft het verder bij.  Tegen de klok van zes uur kom ik uitgeput in Sauvage aan en ik maar denken dat dit een klein dorpje is, maar het is niets anders dan een heel grote Boerderij, die ze omgebouwd hebben tot Gite ligt midden op de hei in niemandsland.  Drie dagen later zal ik er achter komen, door een gesprek met een Vlaamse Belg dat een of andere Malloot het voor elkaar gelegen heeft de hele route om te gooien, om de Pelgrims naar zijn Gite te krijgen. Zelfs op de route beschrijving van de ANWB, die ik gebruik hebben ze de route 5 km omgelegd om de eigenaar, van de Gite ten diensten te zijn. Uitgeput plof ik op mijn bedje neer, om vervolgens na een krap uurtje weer aan de avondmaaltijd te zitten. Ik denk wel, vier grote tafels met een zestig Pelgrims. Het eten is goed maar eigenlijk ben ik te moe om te eten. Naast mij zit een  heel vriendelijke Engelsman, die samen met zijn dochter een deel van  de route aan het lopen is. Hij komt uit Birmingham en het is een Typische Engelsman die met zijn korte broek de hele dag over de wegen banjert. Maakt hem niets uit of nu wel of niet regent en hij loop op een paar gewone schoenen. Zijn dochter is volgens mij, een verwent nest en een beetje arrogant, maar dit vertel ik later nog wel. Het wordt tijd om naar bed te gaan. Niek