Terugblik vanaf 13 april. Het fijn om goede vrienden te hebben, zeker in een tijd dat het je allemaal niet zo voor de wind gaat. Mijn opzet was om in 2011, in eenkeer de gehele route naar Santiago te lopen, zo'n slordige 3000 km. Enerzijds als ideaalbeeld, dat je via ander mensen meegekregen hebt, die het al eens gelopen hebben en anderzijds als escape om alle problemen te verwerken, die je de afgelopen jaren voor je kiezen gekregen hebt. Eigenlijk net iets te veel, in een te korte tijd. Maar je kan normalerwijze de hele wereld aan en je komt er te laat achter, dat je ook maar een mens bent. Maar ik moet natuurlijk wel wat uitleg geven, om vervolg te geven aan mijn eerste zin,  eigenlijk heb ik dit vorig jaar tijdens mijn lopen al eens gedaan, maar dat zijn de meeste mensen al vergeten, het ging over vriendschap, in de ruimste zin van het woord en dat geluk is mij ten dele gevallen. Dus werd ik op 13 april door mijn beste vriend Bart en zijn vrouw gewoon weer even naar Vezelay gebracht, het is maar 750 km heen en 750 km terg, maar je moet het toch maar even doen!  's-morgensvroeg nog even mijn schoentjes ophalen bij de Schoenmaker, want die waren aan nieuwe haken toe, na ongeveer 1500 km meegelopen te hebben en dan snel richting Frankrijk. Onze aankomst in Vezelay was als van ouds, jammer alleen dat de zelfde beheerders van mijn Gite er niet meer waren! Toch ga je met een andere gedachte lopen als vorig jaar en je denkt bij je zelf, kan ik de draad wel weer op de zelfde manier oppakken?  Met name het schrijven, ben je dat niet verleert, maar ook de fysieke inspanning die je moet leveren en het ongewisse wat je op je tocht tegen komt? Allemaal vragen die voorafgaand aan de tocht toch bezig houdt. En dan de tijd van het jaar, ja natuurlijk geef ik er de voorkeur aan om zoveel mogelijk alleen te lopen, om mijn gedachte voldoende de ruimte geven, maar op zijn tijd is het toch ook weleens fijn om  mensen te ontmoeten. Allemaal vragen, waar je in een zin geen antwoord op kunt geven! Zou het leven niet wat makkelijker zijn als je misschien wat minder vragen, voor je zelf zou stellen? Oh ja en voorafgaand begin je weer met plannen, want dat zit nu eenmaal in je en dat houdt dan in dat je voor een bepaalde datum weer terug moet zijn, ivm ons 25 jarig bestaan van ons bedrijf, dat we dit jaar 3 dagen lang in Brugge gaan vieren. Dus ga je rekenen hoeveel dagen dat je hebt om te lopen en dan kien je dat precies uit. Maar dan merk je tijdens het lopen dat dat toch niet zo slim is, want dan zit je er aan vast en het stomme is dat je tijdens het lopen weer beseft dat je dat helemaal niet moet doen. Dus mijn 900 km naar Saint-Jean-Pied-De-Port, zal ik niet halen. Eigenlijk is 20 tot 25 km per dag, meer als voldoende anders kun je absoluut niet genieten, voor het geen je gekomen bent en wordt het een race tegen de klok. Overigens heb ik dat toch nog twee dagen moeten Inhalen, om de 14e het vliegtuig in Rodez te kunnen halen. Dus als ik morgen vertrek komt mijn berekening precies uit en heb ik nog 10 dagen, om de laatste 250 km naar Rodez te lopen vanaf Vezelay, waar ik nu vertoef. Maar waar was ik ook al weer gebleven, want eigenlijk wijk ik weer veel te veel af, van het geen ik wilde schrijven, in mijn terugblik en ik had me ook voorgenomen om de teksten die ik schrijf kort te houden, maar ik kom er achter dat dit voor mij toch iets moeilijker is, dan ik verwacht had. Oh ja, ik had geen betere tijd uitkiezen dan de lente, met name om de natuur! Dit heeft te maken met de kleurmaskeringen in deze tijd van het jaar. Maar als je het over de weercondities zou willen hebben, geef ik er de voorkeur aan om toch wat minder regen op mijn dak te krijgen. Overigens is  het heerlijk om bij een temperatuur van een graad of 5 tot 10  te lopen.  Het eerste deel,van de reis gaat van Vezelay naar Le Puy, ruim 400 honderd km. Dit traject bestaat uit drie delen, het eerste deel, dat over een afstand van 154 km, vanaf Vezelay, door de Morvan gaat, is adembenemend, tenminste als van de natuur houd! Het tweede deel de Loire Vallei valt een beetje tegen, het is vrij vlak en het zei mij weinig, maar misschien heeft de regen ook wel invloed hierop gehad. Het laatste deel naar Le Puy, zo'n 215 km,  is weer schitterend mooi heuvelachtig en je komt in pittoreske dorpjes tegen, die door het heuvellandschap een prachtige uitstraling krijgen. Dan de mensen onderweg die je tegen komt. Over het algemeen zijn de Fransen erg hulp bereid, als ze weten dat je met een rugzak met 17 km de hele dag hebt lopen sjouwen en naar een slaapplaats vraagt of zoekt. Behoudens Frère en zijn vrouw Erika ben ik onderweg nog maar weinig Pelgrims tegen gekomen. Overigens klopt dit niet helemaal, want ik heb twee Franse Loop vrienden ontmoet, een er van was Albert een man van 70 jaar met een lichaam van iemand van 50 jaar en mijn compagnon Pelgrim Jacques, waar ik drie dagen tot aan Vezelay, met veel plezier meegelopen heb. Jacques is een bijzonder mens, heel innemend, behulpzaam, vriendelijk en heeft altijd goede zin. Hij loopt de hele dag naar adem te puffen en is iets wat te zwaar, maar heeft toch een dieselmotortje in zich. Hij is inmiddels 62 komt uit Lyon en heeft al behoorlijk wat loopervaring achter de rug. Hij doet soms denken aan mijn eigen vader, met name op de momenten dat hij onderweg, maakt niet uit wie,  aanklampt en een gesprek begint. En er komt altijd een reactie terug. Een ding begrijp ik niet en ik heb er ook niet naar durven vragen, waarom hij zijn hele leven vrijgezel gebleven is. Met recht kan ik spreken over een fijn mens en een bijzondere Fransman! Gisteren kwamen we samen na een tocht van 22 km in Vezelay aan en ik wilde een dag langer blijven, dus helaas, hebben we vanmorgen na de heilige Mis afscheid van elkaar moeten nemen en dat ging gepaard met drie kussen op de wang. In een korte tijd zijn we toch een beetje maatjes van elkaar geworden. Overigens ben ik ook van mening dat het goed is, om na loop van tijd weer afscheid van elkaar te nemen, ook al doet dit een beetje pijn, maar dit hoort bij het leven van een Pelgrim. Al met al zou ik het eerste deel van Vezelay naar Le Puy een ruime voldoende willen geven en ga ik vandaag eens ontdekken of Le Puy als stad zo mooi is als men omschrijft. Wat het weer betreft heb ik vandaag niet te klagen. Niek