Vandaag zou het voor mij een heel speciale dag worden, enerzijds omdat ik Vezaley vandaag zou bereiken en hiermee het eerste deel van de reis erop zit en anderzijds zat er nog een bijzondere verrassing voor mij aan te komen vanavond.  Maar eerst even het ontbijt op mijn Hotelkamer klaar maken, ik heb nog het een en ander over van de vorige dag en ik voel er weinig voor om € 9,= te betalen voor twee stukjes stokbrood, met een beetje Jam. Ik geef niets om die zoetwaren.  Om negen uur sta ik buiten gepakt en gezakt klaar. Maar eerst even naar het dorpswinkeltje, om wat brood en wat sinaasappelsap te halen en als het kan wat beleg voor op mijn brood. Ik ben er inmiddels ook achter gekomen dat een half stokbrood ook te koop is en men is altijd bereid om het brood, over de lengte richting voor mij open te snijden. Een aardige dame in de winkel, was ook nog bereid de paté tussen het brood te verdelen, dat ik bij haar kocht en ook nog netjes te verpakken in velletjes papier. Het weer was vandaag iets minder, een beetje Stiefregen en net niet genoeg om je regenjas voor aan te trekken. Het zou vandaag een dagje worden, met veel klim en daalwerk. Ik was al een beetje verwent geraakt, aan het vlakke gedeelte van Frankrijk. Ik sta er nog steeds versteld van, hoe je lichaam veranderd en uithoudingsvermogen met de dag beter wordt. Ik voel me net zo'n Dieseltje, met 17 kg bepakking en dan omhoog in zijn laagste versnelling, in een stuk door naar boven. En om nou te zeggen, als je boven bent dat je  staat te hijgen als een paard, nee!  Het eerste gedeelte van de reis gaat richting St.-More en is een fantastisch mooi stuk om te lopen, met veel afwisseling en uiteindelijk kom je uit langs een uitgehouwen Rotswand. Na St.-More gaat het weer flink omhoog de berg op, hier heeft in het verre verleden een  Burcht gestaan. Op het bord dat hier staat moet het er prachtig uitgezien hebben, maar als ik er aan kom vind ik niets anders dat een hoge berg, die helemaal begroeid is, ik kan er helemaal niets van maken. Als ik in het plaatsje la-Jarrie aan kom, begint de Zon te schijnen en de hele dag zal het mooi weer blijven. Even het Opperhoofd van de familie Van  den Broek bellen, ze gaat vandaag naar Zeeland op vakantie, samen met Herman, Martina en Marij. Ze ligt klaar in haar bedje om opgehaald te worden. Je kunt aan haar merken da ze er zin in heeft. Waar ik inmiddels ook achter gekomen ben is, dat mijn eetlust overdag verdwenen is en ik me er toe moet zetten om toch iets te gaan eten. Drinken is geen probleem, dat doe ik voldoende en ik heb de gewoonte aangenomen om altijd stil te blijven staan als ik iets ga drinken. Het voorkomt bij mij dat ik een  gehaast gevoel krijg, daar heb ik absoluut geen zin meer in. In het plaatsje Vaudonjon,  neem ik een rustpauze en ga eens lekker zitten genieten van de omgeving en mijn lekker stukje stokbrood met Paté. Ik heb nog wat boter over van Auxerre en dat smaakt toch altijd weer een stuk beter, dan zonder boter. Het is nog ongeveer een uurtje of twee lopen naar Vezaley en ik weet dat dit plaatsje boven op een Berg ligt. In de verte kan ik Vezaley al waarnemen en ik herken het van de voorzijde van mijn Franse Topogids. Rond de klok van half vijf bereik ik na bijzonder veel inspanningen Vezaley, het laatste gedeelte gaat echt stijl omhoog en ik eerlijk bekennen dat ik toch een paar keer heb moet stoppen. Het eerste wat ik doe is de Basillique Sainte Madeleine bezoeken, maar van bezichtigen zal weinig terecht komen. Daar ben ik veel te moe voor, nee eerst zorgen dat ik een slaapplaats krijg en ik word verwezen naar een ruimte achter de Basillique, waar ik door een echtpaar, heel vriendelijk opgevangen wordt. Als ik me ingeschreven heb krijg ik een plattegrond mee, met daarop de code van de voordeur om de ruimte, te kunnen betreden. Het is een soort Jeugdherberg, maar dan van de Kerk denk ik? Kamer 21 staan een vijftal bedden en ik heb weer het geluk dat ik alles voor mij zelf ter beschikking heb. Naderhand komt er wel een groep met Belgen binnen, maar die krijgen hun eigen kamers.  Om half zes belt Bart mij op of ik een Hotel voor hem kan regelen als ze morgen komen. En een uurtje later staat hij samen met Carla bij mij op de stoep. Ze zijn van  morgen al aangereden en ze wilde mij verrassen. En ik moet zeggen  ze dat goed gelukt is. Ik was er zelfs een beetje geëmotioneerd van. Ik zeg altijd, veel echte vrienden hoef je niet te hebben, als die paar die je hebt maar echt zijn. Voor Bart en Carla was het ruim 700 km rijden vanaf Oss en mijn teller stond vandaag, met mijn lopen op 940 km.  Uiteraard hebben er een gezellige avond, van gemaakt en morgen gaan we met zijn drieën de omgeving van Vezaley verkennen. Niek