Een dappere Dame! Ja ik ben vandaag best wel een dappere dame uit Parijs tegen gekomen, maar eerst eens kijken waar de dag mee begonnen is.  Oh ja, eerst nog even een sms'je naar ons Suuske en ons Edje, die hebben vandaag de opening van de zaak, Osseman RVS. Mijn beste vriend Bart heeft de zaak overgedaan aan zijn dochter Susanne en toekomstige Schoonzoon. Het is een mooi stel samen, ons Suuske heeft de pit van haar vader en je gaat er zomaar niet mee spelen, mijn eigen dochter Nieke lijkt er wel een beetje op, maar de kunnen allebei heel Lief zijn en begaan met hun medemens. Onze Ed is een echt techneutje en kan alles van RVS maken met zijn handen. Afgelopen half jaar heb ik de overdracht begeleid en ik ben er best wel trots op dat het goed gegaan is. Het doet me vandaag wel pijn dat ik er niet bij kan zijn, vooral ook om mij vriend Bart te ondersteunen, ik weet als geen ander dat hij er moeite mee heeft. Maar ik heb al vaker tegen gezegd, dat het niet echt afscheid nemen is, het bedrijf blijft in familie handen en Bart is altijd nog op de achtergrond voor advies. Maar je weet, het zijn jonge gasten en varen hun eigen koers en zo hoort het ook. Na jaren van Economische Maleise, gloort er aan de Horizon weer wat lichtpuntjes. En er zijn een hoop nieuwe ideeën. Ik ben er van overtuigd dat het een succes gaat worden. Maar na afgerekend te hebben, vlug de hoofdstraat in en halverwege deze straat ik gisteren een padje gezien die de berg op gaat, dus klimmen. Boven gekomen,is het een gekrioel van wegjes en de aanduidingen zijn zo slecht, dat ik toch een keer een beslissing moet nemen, anders kan ik hier blijven staan tot ik een Ons weeg maar dat gaat niet gebeuren. Boven aangekomen, kom ik uit op een soort Kampement, misschien een kamp voor jeugd, er staan zelfs Stacaravans bij, maar geen hond te zien. Aan einde van dit kamp zie ik, in de verte een grote Poort, laat ik daar maar naar toelopen, want volgens mij ligt hier de weg achter die ik moet hebben. Maar ja nu er nog uit? Naast de poort staat een houten Paal en hier zit ruimte tussen en aangezien ik in gewicht afgenomen ben pas ik er zonder Rugzak net tussen. Ik gooi mijn Rugzak er overheen en klim er zelf langs heen. Achteraf had het veel makkelijker gekunnen, maar als je alles van te voren wist zat ik misschien ook wel niet in Frankrijk! Als ik langs het complex loop zie ik aan de achterzijde dat alles gewoon open is, vreemd met zo'n grote poort aan de voorzijde, het is maar goed dat ik geen verstand van Beveiligen heb, zullen we maar denken. Volgens mij zit er boven in het kamertje soms iets niet helemaal goed, omdat ik de draad steeds kwijt raak. Maar vrienden van mij weten dit en eigenlijk was  het nog een groot geheim, maar ik dacht ik ga jullie er toch deelgenoot van maken. Joyce zei laatst tegen mij, dat ik wel erg open was, maar mijn Bedgeheimen,  ga ik toch niet vertellen. Want iets in het leven van een Pelgrim moet toch wel geheim blijven! Na het kampement, kom ik na een uur lopen midden in het Bos een Kerkje tegen. Misschien van een of ander geheim genootschap, even op de foto zetten voor de experts thuis. Het komt wel vaker voor dat je in het midden van een groot Bos een huis tegen komt, maar een Kerk, heel apart! Zo'n Kerkje heeft toch iets mysterieus vind ik. Ik moet toch eens kijken of er geleerde onder ons zijn die mij kunnen vertellen wat dit is? Na dit Kerkje komt er een afslag naar links en het gaat gelukkig naar beneden, maar het is er rotsachtig en je moet verdomde goed uitkijken waar je loopt. Onder weg kom ik Bergopwaarts, nog een Opa met twee kleinzoons op de Fiets tegen, maar fietsen is er niet bij, ik vraag me af of hij weet waar hij mee bezig is? Op een gegeven  moment, moet ik linksaf en kom ik langs een Rivier te lopen en een kwartier later sta ik midden tussen de Wijnvelden. Even een druifje pikken en kijken of ze smaken. Ja ze zijn rijp, dus kunnen geplukt worden. Misschien nog even een paar dagen wachten zodat het Suikergehalte nog iets hoger is, dit is beter voor het Alcoholpercentage. Hee ik begin het te leren of niet Andretje? Volgend jaar neem ik je mee met het Druivenplukken, maar er moet wel gewerkt worden. En 's-avonds is het natuurlijk iedere avond feest, dus maak  je Borstje maast nat! Even pauzeren en het opperhoofd van de familie bellen, ja ze houdt alles in de gaten, ze mag dan misschien, niet zo goed Zien en Duizelig zijn, maar bovenin dat kamertje zit alles nog goed op een rijtje en daar ben ik erg blij om. Morgen hebben we een  Personeelsfeestje bij Van den  Broek in Berlicum, ik geloof dat ze allemaal op de Solex gaan rijden, zonder de baas, als dat maar goed gaat? Ik had nog even langs willen komen, maar de verbindingen, in deze regio zijn bijzonder slecht, dus toch maar een keertje overslaan. Ik heb wel begrepen dat, Directeur Trudy van de partij is, dus het zal wel goed gaan? Ik ben er achter gekomen, met uitzonderlijk goed weer, dat het niet verstandig is om tussen twaalf uur en drie uur ' 's-middags in de brandende zon te gaan lopen of je moet onder de bomen lopen. En je watervoorraad moet op peil blijven. Ik heb in het zuiden van Frankrijk al eens heel slechte ervaringen mee gehad, het is net of je de pijp uit gaat, als je  zonder water komt te zitten. Op het einde van de dag is het kwartje behoorlijk op, met dit weer en ik heb de Mazel, dat ik in het dorpje Bagneux-la-Forsse een water voorziening tegen kom en mijn Veldflessen, die uit Zwitserland komen weer aan kan vullen. Nu nog een klein stukje naar Bragelogne en dan gooien we de Pannen er voor vandaag op. Hè gelukkig hier zit een supermarkt, dus voorraad aanvullen, als het kan, maar wat in mijn mooie Topo boekje staat is niet altijd waar en het Winkelwagentje kunnen ze bij de volgende druk, wel achterwege laten. Maar een Kroegje zit er wel,dus even het Alcoholpercentage op peil, zien te brengen. En even mijn accu bijladen van mijn Mobieltje, maar wat heb je aan je Mobieltje als er geen bereik is? Gewoon met een woord Klootte, Sorry voor mijn Taalgebruik. Maar de avond nog interessant, bij het verlaten van de kroeg, vraag ik buiten aan de gasten of er nog ergens een slaapplaats te vinden is? En een vrij tengere Dame, met mooie Tatoeages geeft mij te kennen dat ik bij haar kan slapen. Ze woont een paar Dorpen verderop en heeft  daar een paar maanden geleden een  huisje gekocht. Er moet nog wel het  een en ander aan opgeknapt worden, nou ja eigenlijk wel heel veel aan opgeknapt worden. Ik typeer haar als een heel dapper vrouwtje. Eigenlijk gezien het werk, een heel, heel dapper vrouwtje en dat helemaal in haar eentje, opknap. Veronique heet ze en zo als ik al zei, ze is afkomstig van Parijs en heeft zelf ook de toch naar Santiago gelopen een paar jaar geleden. Als je ziet hoe primitief ze op dit moment woont en leeft, gewoon weg uitzonderlijk. Voor mij wordt er een kamertje, dat zij op de begane grond aan het restaureren is, klaar gemaakt om de nacht te verblijven. Een goed tweepersoons luchtbed en splinter nieuwe lakens worden uit de kast getrokken om mij het verblijf zo aangenaam mogelijk te maken. Het avondeten bestaat uit wat oud stokbord met wat Paté en een glas sinaasappelsap. Na even met haar gepraat te hebben vertrekt ze zelf om negen uur naar boven te gaan slapen en ik blijf achter met haar Kat. In een klein schuurtje naast het huis heeft ze een toilet en een heel primitief douchebakje. Voor mij gerit ze een nieuw douche lording uit de kast en het water is red ijk goed op temperatuur en daarna ga ik naar bed. Om twee uur in de nacht blaft er ergens een hond aanhoudend, maar behoudens dit incident slaap ik perfect. Wat ik overigens nog was vergeten te vertellen, voordat ik met haar aankwam moest ik eerst het hele huis van onder tot boven zien, met de schuren en andere verblijven. Dit wordt een meer jaren project om op te knapen, als ze het volhoud, neem ik mijn petje voor haar af. De volgende morgen is het vroeg op, ze moet weer Druiven gaan plukken. Maar niet voordat we nog een aantal foto's gemaakt hebben. Ze wil een aantal foto's van mij hebben met rugzak op en dan moet ik zwaaiend van haar vertrekken zodat ze er nog een kan schieten. Voor het verblijf wil ze absoluut geen vergoeding hebben en ik heb haar beloofd, haar gegevens op mijn Blog te zetten, zodat andere Pelgrims hier, in de toekomst kunnen overnachten, voor een kleine vergoeding. Weer een ervaring erbij bij denk ik, bij een heel bijzonder mens! Niek