Is het leven nog wel mogelijk zonder Communicatie middelen, vraag ik me nog wel eens af? Nou ja, in Frankrijk op het platte land ontkom je er niet aan! Ik denk dat dit wel een van de meest praktische zaken, die ik mis op mijn reis! Maar als ik een km of zes verwijdert ben van la Loge aux Chrevres ( het laatste woord, is volgens onze Frank iets van Geitenkaas, wat ik zelf smerig vind! ) heb ik weer verbinding en kan ik mijn collega Johan van de Ven even bellen op de zaak die regelt bij ons de mobiele telefoons. Uiteindelijk heb ik het na veel vijven en zessen toch voor elkaar gekregen mijn Mobiele Data abonnement aan de gang te krijgen. Alleen na drie keer ingelogd te hebben was mijn draadloze data tegoed op. En dan krijg je vanaf Nederland, door de KPN een vriendelijk bericht dat ik bijna 100% verbruikt heb en mijn verbinding wel kan vergeten voor de rest van de week of ik moet heel veel bij betalen en aangezien wij bij van den Broekgroep een heel zuinige Boekhouder hebben, die toevallig ook met zijn naam Van de Ven heet, moet ik toch op zoek naar een andere oplossing. Of het wordt flink bijbetalen en dat gaan we mooi niet doen. Met het schrijven van mijn teksten hield ik de verbinding constant open en dat kost geld. Maar ze zijn bij van den Broek slim en hebben hier iets op bedacht: ik kan nu via het programmaatje Notities, mijn teksten schrijven en kopiëren. Dus nu zit ik als ik 's-middags mijn verplichte rusttijd neem, ( want ik ben er achter gekomen, dat het lopen bij 35 graden niet zo handig is tussen 12 uur en 14.30 uur ) gezellig in the middel of No Where, mijn hobby uit te oefenen. Even kijken in het Topo boek, waar zitten we ook al weer? La Villenneuve-au-Cheney, nu weet ik het weer, ik kom hier langs een grote fabriek, waar een Chemisch luchtje van komt en ik denk snel door wandelen, dat ziet er niet zo best uit. Gelukkig verdwijn ik snel achter een dijk waar het spoor loopt. En dan naar een klein plaatsje, wat Villy en Trodes heet. Het ligt dicht bij een snelweg en dit is iets wat de Fransen wel goed voor elkaar hebben, ondanks het feit, als je er gebruik van maakt, wel behoorlijk voor moet betalen. Maar voor de rest van het land is, voor de gewone wegen alle belastingheffing afgeschaft. Niet gek.  Als ik het bos bij Fralignes verlaat, gaat er midden in het veld weer iets mis met de route en had ik direct na de Zendmast, die daar staat rechtsaf gemoeten, maar dit maakt het ook wel weer spannend, want Broekkie's zijn eigenwijze mannetjes en hebben dan geen zin om terug te lopen en gaan dan zelf een alternatieve routes vinden en deze keer komt het gelukkig goed uit, maar het gebeurd natuurlijk ook  weleens anders en dat geven we natuurlijk nooit toe! Dus ik zit goed en zit nog 4 km vanaf min eindstation voor die dag, Bar-Sur-Seine af. Ik heb in een beetje stad inmiddels geleerd, eerst naar het VVV te gaan, maar helaas konden de dames niets voor onze Pelgrim betekenen, ja en ik kan me ook wel iets voorstellen, dat ze me snel de zaak weer uit wilden hebben, want om eerlijk te zijn ruik je nou niet zo lekker na een dagje in de brandende Zon gelopen te hebben. Dus dan toch maar het Hotel in en ik heb me weer eens fijn laten verwennen. De keuken was in Hotel de Commerce, buiten gewoon, ik zou zeggen een 8+ de bediening was iets minder, een 6-.  Het duurde nog al lang en ik kreeg eerst het voorgerecht geserveerd,  dat bestond uit gerookte zalm met toost en pas na een half uur mijn karaf rode wijn en het water, om de Wijn mee weg te spoelen. De tournedos die ik besteld had, was van uitzonderlijke kwaliteit, met een soort Champignons overgoten, tres bienne. De vriendelijke ober, kwam vragen of ik nog iets na wilde, maar ik ben geen man van het toetje, dus nee. Maar hij had van zijn baas geleerd door te vragen, dan toch maar een kopje koffie, nee doe maar een kopje thee? Maar na een half uur gezeten te hebben ben ik toch maar vertrokken en op de gang waar ik de Bazin tegen kwam heb ik aangegeven dat het niet meer hoefde en kreeg honderdduizend excuses. Zelfs de volgende morgen bij het afrekenen, gaf ze nog aan dat het haar speet. Maar ik zal het ze nooit vergeven! Geintje!!! Gr. Niek P.'s. ( voor mij nicht Til uit Australië nog het volgende: ) Nee er stond in het Hotel in Brienne-Le-Chateau geen Kan om je te wassen, maar gewoon een wastafel. Maar als kind vergeet je het nooit meer hoe het er uit zag, als je bij Oma van Hooren ging slapen. Het behang, het Spiraalbed, waar je een halve meter mee doorveerde en de lucht waren te vergelijken kun jij je nog herinneren hoe het dekbed er uit zag, het was volgens mij een opgeblazen zak met vulling en in de winter was het er stik koud en de In de Zomer was het er om af te pikken van de warmte. Oma gebruikte altijd de Pispot, met als afsluiting het Brabants Dagblad en die geur vergeet ik ook nooit meer. Xxx Niek