De route heb ik snel weer gevonden en ik stap stevig door, misschien ook wel door die twee glaasjes wijn, je weet maar nooit. Ik weet uit de beschrijving van andere Pelgrims dat deze route flink gepaard gaat met stijgen en dalen. Dus het wordt klimmen geblazen. Maar het motortje is steeds beter in cadans en soms heb ik het gevoel of ik van iemand een duwtje inde rug krijg. Maar als ik dan om kijk zie ik niemand, maar toch het gevoel is er. Onderweg kom ik in het land nog een watertank tegen, vermoedelijk heeft hij op een wagon gestaan en door een of andere boer gekocht. Maar er hangen twee opmerkelijke dingen aan deze tank, een dames slipje en een BH. Vreemd maar toch wel commies, dus heb ik er een foto van gemaakt. Inmiddels heb ik er 13 km op zichten en kom in een dorpje waar een kroegje open is. Ik kan hier blijven slapen, maar vind zelf dat ik te weinig km gelopen heb. 8 km verder op licht Saint Remy en Bouzemont en dit wordt mijn eind station of niet? Bij de eerste Gite wordt er niet open gedaan en en de Charmbre d' hotes is ook dicht, dan maar weer naar de kroeg voor goede raad. Maar ook hier weet men niets te vinden. Ja een dorp 10 km verderop, maar hier heb ik geen zin meer in. Maar na een minuut of tien komt er een knaapje van twaalf jaar de kroeg in gelopen dat hij een slaapplaats voor mij heeft en ik spring een gaat in de lucht, zo blij ben ik. Uit zijn woorden begrijp ik dat het bij een Oom van hem is, maar uiteindelijk, blijkt het een meisjesschool te zijn waar we belanden en daar krijg ik een geweldig mooi appartement, met twee, tweepersoons bedden en er toilet, met Douche en een keukentje. Echt een geschenk uit de Hemel! Om half negen kom ik het appartement en om kwart voor negen slaap ik tot de volgende morgen acht uur. Ik nog nooit zo lekker geslapen in mijn hele leven en het was een hele opluchting. Gr. Niek