Het was een beetje laat gisteravond en de Wijnboeren kunnen goed weg met het bier en de Champagne, ondanks het feit dat ze er morgen allemaal vroeg uit moeten, maarja een keer per jaar is het feest en zien ze elkaar allemaal weer terug, want de hele familie op opgetrommeld om mee te helpen. In een paar weken tijd moeten de Druiven geplukt zijn. Om half zeven wordt ik door Pierre gewekt, even onder de douche en dan op naar het ouderlijk huis voor het ontbijt en het verzamelen van de mensen om naar het land te gaan. Het ontbijt stelt ook hier weer niets voor. Slecht begin en van dat brood moet je of je wilt niet al snel naar de Plee en tussen de Wijnranken, is dat een beetje moeilijk. Naast de tien plukkers die bij de ouders van Pierre ingekwartierd zijn, komen er ook nog een aantal mensen uit het dorp opdagen, het voornamelijk jongelui. Na het ontbijt neemt Pierre, in zijn Mercedes bus een man of 14 mee en ik ga naast hem zitten als bijrijder. Ik moet in de buurt van Pierre blijven omdat ik geen werkvergunning heb, dus eigenlijk illegaal werk verricht, maar ja voor een dagje moet dit toch wel kunnen. Bij de Wijngaard aangekomen krijgt iedereen een mandje mee en per Wijnrank gaan twee mensen, aan linker en rechterzijde aan de gang. Gezien het feit dat er een man niet is op komen dagen, neem ik zijn plaats in. Dus door de knieën en de rug proberen recht te houden en dit gaat mij wonderbaarlijk goed af. Met een jonge knaap waarmee ik aan de Rank begin krijg ik na loop van tijd toch een gesprek op gang, hij zit nog op school en wil gaar een paar centen bij verdienen. Al heel snel zit mijn mandje vol en dan roep je iets in het Frans dat wel overeen zal komen met het woord vol in het Nederlands en ik roep dit maar na. Er staan drie kruiers in het veld klaar die dan een nieuw mandje komen brengen en dit vervolgens in een plastic krat deponeren. In het begin houden ze ons nog wel bij, maar naar mate je verder in het veld verdwijnt wordt het toch wel moeilijker. Als je na gaat dat zo'n krat met inhoud een slordige 50 kg weegt, is het toch wel flink sjouwen. Een van die kruiers heb ik een keer gezien dat hij er drie op zijn kruiwagen door het veld reed. Even snel uitgerekend is dit 150 kg. Overigens heb ik hem dit maar een keer zien doen. Volgens mij kwam hij er achter dat de sterke jonge uit hangen niet zo'n goed idee was. Maar met twee kratten zag je hem altijd sjouwen. Je heb totaal geen voorstellingsvermogen hoe het een en ander in elkaar steekt ! Deze Wijnboer had 4,8 Hectare grond verdeel over 35 tot 40 veldjes en als we klaar waren bij het ene veld werden we weer verder gereden naar het andere veld. Pierre wist ze wel uit elkaar te houden. Voor mij leken ze allemaal op elkaar. Om half elf werd de Mercedes bus weer ongebouwd voor goederen vervoer en ging ik met Pierre mee om de krater in de bus te laden. Er stonden twee Pellets inde bus waar ieder 12 kratten op konden staan. Van de vloer naar laadruimte was ongeveer 60 cm hoog en daarna begon je te stapelen. Eerste laag ging nog en de tweede werd al wat lastiger, maar bij de derde lag moest je samen drie keer aanzetten, om de derde lag te bereiken. En daarna naar de Wijnpers, maar eerst werden de Pellets, middels een Heftruck uit de wagen geladen en gewogen. Om te kunnen Persen heb je minimaal 3000 kg nodig, dus we hebben nog twee keer extra moeten rijden om voldoende gewicht te hebben. Bij iedere vracht natuurlijk eerst een glaasje Champagne, want anders houd je het niet vol. Om een uur of twaalf zijn wij de Plukkers gaan halen voor het middageten en daarna hebben Pierre en ondergetekende nog een ritje gedaan, anders kon er niet geperst worden. Als Techneut, is het natuurlijk geweldig leuk om te zien hoe dit technisch in zijn werk gaat. Een ronde houten bak in lagen opgebouwd en aan de zijkanten open spijlen waar het Sap door naar buiten sijpelt. De Bovenzijde van de Pers zijn twee losse delen die je om kunt slaan, zodat er van de bovenkant de druiven in gegooid kunnen worden. En dan de losse delen terug slaan en de Pers kan beginnen. Het gaat uiterst traag en het duurt wel even voor het Sap verschijnt. Volgens mij moet dit veel sneller kunnen maar ok de Fransen zullen wel weten hoe dit in zijn werk gaat. Met name als ze na loop van tijd de Pers weer om hoog moet doen en met rieken vanaf de zijkant alles om moeten steken om de druiven goed voor de pers te krijgen een omslachtig geheel. Na loop van tijd zie je het Sap aan de zijkanten eruit stromen en krijg je de glaasje van het eerste Sap en dat smaak heel lekker. De gekke buurman van Pierre verdwijnt op een gegeven moment met zijn halve lichamelijk in de bak onder de Pers om een fles te vullen en wordt aan zijn broekriem door zijn collega vastgehouden. Overigens, Marco er staat niemand meer met zijn zweetvoeten in de bak, jammer hè. Het spel van halen en brengen van mensen en het halen en plaatsen van kratten in de Wijnvelden, moet je wel goed je hoofd bij houden en een inschatting kunnen maken, waar je wat nodig hebt en hoe laat de mensen bij het andere veld klaar zijn. Voor mij is dit een onvergetelijke dag geworden en ik heb met Pierre al afgesproken dat ik volgend jaar bij de oost weer een paar dagen ga helpen. En natuurlijk ook met de Wijnboeren, 's-avonds weer het nodige ga wegspoelen. Want dit hoort erbij. Gr. Niek