Om tien uur vertrek ik uit Reims, ik heb een adresje gevonden bij een Wijnboer in Villers Marmery. Ik lag namelijk ver achter met schrijven van mijn verhalen, dus moest ik het een en ander inhalen. In het Klooster had ik de beschikking over een Wifi aansluiting, dus aan de gang en zorgen dat ik het een en ander inhaal.Het eerste gedeelte van de reis verloopt enigzins lastig en ik heb de smaak van het lopen niet echt te pakken. En het wordt deze middag erg warm. Een geluk ik kan onderweg nog ergens langs het kanaal waar ik loop fatsoenlijk eten en dat heeft mij er over heen getild. Het motortje begint weer te draaien en van mijn blaar heb ik veel minder last.

De volgende 10 km loopt alles gesmeerd, maar als ik in Sillery aan kom, heb ik gen schaduw meer van de bomen enloop ik de volgende7 a 8 km in de stralende zon. En daarna moet ik ook nog bergopwaards. Ik loop midden tussen de wijnvelden, waar de Champagne, in deze streek van gemaakt wordt.Ik denk dat ik over delaatste kimometer voor het dorp Verzenay, wel een uur met de nodige tussenpauzes gelopen heb. Gelukkig was er in dit dorp een Supermarkt en heb ik voor op een bankje bij deze winkel zeker drie kwartier zitten uitblazen.Ik schat dat mijn water in mijn fles, gestegen was naar een 26 a 27 graden. In die drie kwartier heb ik anderhalve liter vocht opgenomen en voelde me na loop van tijd weer super fit.

Een half uurtje lopen van Verzenay, ligt het dorpje Verzy en hier duik ik een kroegje in, waar minsten 60 jaar niets meeer aan gedaan is. ik wordt er door een allerliefste grootmoedertje van 86 jaar geholpen, de amper kan lopen en geholpen wordt door een blinde, die het bier voor haar gaat halen, ergens acher in de zaak.De klanten kennen haar waarschijnlijk goed en iedereen komt zijn lege flessen en glazen, na afloop zelf terug brengen. Een biertje kost er twee Euro, maar ik krijg van haar twee Ero terug, inplaats van dat ik het moet betalen. Toch heb ik het idee dat deze bejaarde dame niet op haar achter hoofd is gevallen. Ik raak met haar aan de praat en ze verklaart me voor gek, om zo'n eind te gaan lopen. Tu es Malade!Zegt ze in het Frans, met andere woorden, ben je ziek of zo! De blinde man verdwijnt na loop van tijd en ik heb nog even na zitten praten en ben toen weer vertrokken.

Ik wist dat ik weer ergens de bossen in moest, maar kon de weg niet vinden. Net buiten het dorp ben ik ergens bij een ZIgeunerkamp de bossen in gegaan, maar heb nergens de route weer terug kunnen vinden. Ik dacht als ik maar ver genoeg het bos in loop, moet in de route toch weer ergens tegen komen. Maar helaas pech gehad. Na een 20 minuten door het bos gelopen te hebben ben ik toch maa weer90 graden gedraaid, om bij de doorgaande weg te komen. Het heeft wel enige tijd gevergd, om me door dedichtgegroeide struiken te wurmen en kwam uiteindelijk in een wijnveld uit. En 5 minuten later stond ik weeer bij de doorgaande weg.

Op mijn Gps zag ik tocyhnog een alternatieve route door de wijnvelden en uiteindelijk, kwam ik in Villers Marmery aan. Nu nog even kijken of ik het adres van Pierre kan vinden? Hte adres wat ik had woonde geen Pierre, maar wel een nicht van hem, die niet thuis was. Een vriendelijke buurman wist , mij te veretellen waar zijn ouders woonde en toen ik bij de buren van zijn ouders, nogmaals navraag deed wisten zij niet wie hij was? Heel bijzonder, maarja de wonderen zijn in Frankrijk als op gebied van, burentwist nog niet deWereld uit, dat heb ik van Jos in Grandschamp, wel meegekregen.

Gelukkigwas het huis van de ouders vanPieree er naasten stond de binnenplaats vol met mensen die de volgende dag de wijnoost binnen moesten halen en op dat moment, wist ik nog niet dat ik, een van hen zou worden, maar de wens om dit mee te mogen maken staat al heel lang op mijn verlanglijstje.

Het eerste wat ik in mijn hand kreeg was een glasje Champagne en er zouden er nog vele volgen. Maar Pierre was in geen velden of wegen tebekennen en gelukkig had zijn moeder hem zo te pakken.Na deChampagne, ben ik met Pierre naar zijn woning gegaan en hij gaf an dat ik niet naar de rommel moest kijke en rommel was misschien nog iets te aardig vermeld, maarja je mag een alleen staande gastheer niet in de bek kijken en ik had weer een slaapplaats en een geweldig mooie dag in het verschiet.

Niek