niek-op-pad.reismee.nl

Er dagje Reims

Om 8 uur zit ik aan het ontbijt en er zitten drie Franstalige gasten. Gelukkig komt er een aardige Nederlander van rond de 65 jaar binnen gestapt. Het is Hein uit Friesland en hier raak ik mee in gesprek. Het is een sympathieke oude gepensioneerde onderwijzer en hij was van plan naar Santiago te lopen, maar heeft onderweg in Nederland, kreeg hij last van zijn scheenbeen en heeft hij een fiets op de koop weten te tikken. Het plan om verder te lopen, liep dus in duigen, maar dit was voor hem geen reden om er helemaal mee te stoppen. Maar nu eerst aan mijn verslagen gaan werken want ik loop al weer dagen achter. In de middag als ik zit te werken, komt Hein de onderwijzer aan zetten. Hij is op zijn fiets naar het station geweest om te kijken hoe laat de trein morgen naar Nederland vertrekt. Reims wordt voor hem het eindstation van zijn reis. Hij heeft een mobieltje bij zich bij zich alleen weet hij niet hij dat ding precies werkt, dus leen ik mijn IPad aan hem uit leg hem uit hoe dit apparaat werkt. Hij biedt mij aan om gebruik te maken van zijn fiets en dit sla ik natuurlijk niet af. En zo stap ik op het fietsje van Hein en rijdt heel Reims door. Als ik inde ruiten ruiten van de winkels kijk kan ik me zelf zien fietsen en dit is best wel commies. Een grote vent op zo'n kleine fiets, in korte broek, met die grote lompe schoenen. Van Hein heb ik begrepen dat er een oorlogsmuseum is en een Romaans Gotische Basiliek die de moeite waard is om te bezichtigen. En hier heeft had hij gelijk in. De Basiliek Saint-Remi is een prachtig stukje bouwwerk, heel apart van binnen. Veel interessanter om te zien, aan de binnenzijde dan de Notre Dame. Reims is ook de stad waar vroeger de Franse koningen gekroond werden en is rijk aan historische gebouwen. In de oorlog van 1914-18 heeft de stad veel geleden en veel gebouwen moesten gerestaureerd worden. En nu snel weer op de fiets richting de rue Franklin Roosevelt nummer 12. Hier staat het oorlogsmuseum, maar oorlogsmuseum is een groot woord en al snel kom ik er achter, dat behoudens een zaal die gebruikt is voor de ondertekening van de capitulatie van de Duitsers in '45 niet veel te beleven valt. Op de bovenste verdieping staan op 50 vierkante meter wat spullen uit de oorlog opgesteld en de ruimte waar de ondertekening plaats heeft gevonden in originele staat. Bij de entree nog een klein filmzaaltje en dat is alles, wat er te zien valt . Binnen we half uur sta ik weer buiten, mooi en nu Rob even bellen want die viert vandaag zijn 56e verjaardag en dan snel weer door op de fiets naar het centrum. Jammer dat jullie mij niet hebben kunnen zien fietsen. Om een uur of vijf ben ik weer terug en ga eens kijken hoe het met onze computerspecialist Hein gegaan is? Hij heeft zijn verslagen kunnen schrijven en weet inmiddels hoe mij IPad werkt. Als hij mijn kamer binnen komt bied ik hem een stoel aan en daar hebben we lekker even zitten praten. En Hein vraag ik na loop van tijd, heb je al een adresje voor het eten vanavond? Hij had wel iets maar ging toch liever samen mij mij een hapje eten bij het tentje waar ik gisteren gezeten heb. En zo hebben we er een mooi avondje van gemaakt. Tot slot als jullie in de buurt van Reims zijn, ga gerust eens een keer kijken en trek er minstens een dag voor uit, want deze tijd heb je nodig. Niek

Reacties

Reacties

Marij.

Hallo broertje,

Alweer indrukwekkende momenten meegemaakt , en prachtige fotos ! Zeker van de verlichte Notre Dame , we hadden natuurlijk graag ook een kiekje gezien van jou op de fiets ? En een vraagje , draag jij de loopschoenen altijd ook op je rustdagen ? Ik meen gelezen te hebben dat je ook slippers bij je had .
En hoe gaat het verder met de nieuwe blaar op de hak?Ben je nog aan de kamfer spiritus gekomen , dit middel werd heel vroeger ook gebruikt om decubitus te voorkomen . Het maakt de huid w.s steviger , mogelijk dat men dit op de route in kloosters nog verkoopt.

Dan succes maar weer, knuffel van je zus!

In ieder geval heb je afgelopen week weer de nodige kilometers afgelegd !

jolande

Hallo Niek,
Wat een leuke en mooie verhalen schrijf je, je bent al goed op weg. Je zus heeft gelijk met de kamferspiritus die gebruikten wij ook bij de nonnen waar ik gewerkt heb (ik ben geen uitgetreden non!!) Misschien weet je het wel maar ik gebruik bij lange wandelingen ook de compeed pleisters wel eens die moet je ook op de blaar laten zitten en hij valt vanzelf eraf als deze is ingedroogd. Je moet soms zoeken naar een eet en slaap plaats lees ik. Zorg dat je altijd dextro of mueslirepen bij je hebt, helpen wel eens bij moeilijke momenten. Wij zijn terug van een paar dagen wandelen in de bergen en als ik jouw verhalen lees ben ik wel wat jaloers. Heel veel succes en plezier met je verdere tocht.
Groetjes Jolande ( collega van je zus)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!