Vanaf Chateau-Porcien langs het kanaal naar Neufchatel-Sur-Aisne, niet moeilijk te vinden, alleen een klein probleempje de wegbewijzering klopt niet helemaal. Maar niet getreurd hier kom snel weer schot in en na een kwartiertje lopen zit ik toch weer op de goede route. Op zich een heel mooie route, vreemd dat er alleen niets over dit kanaal vaart? Na een half uurtje gelopen te hebben begint het struikgewas langs de revier behoorlijk dicht begroeit te raken en begint de pret er vanaf te raken. Vooral die kleine beestjes en spinnenwebben, heb ik het niet zo op. Het is irritant aan je armen en handen en regelmatig zitten ze in je gezicht. Als dit nog een paar uur zo door moet gaan, ga ik kijken of ik een andere route kan kiezen. Mijn hoed komt weer geweldig goed van pas en ik steek eerst mijn hoed vooruit, als ik het struikgewas weer in moet. Mijn lange broek die ik voor dit soort trajecten aan doe is kletsnat geworden en het wordt tijd om mijn schoenen aan de binnenkant weer te reinigen, er zal wel weer een hoop troep in zitten en dit had ik beter niet kunnen doen. In mijn rechter schoen is niets te vinden van afroep, maar links zit hij aardig vol, dus sokken uit en schoonmaken, voeten weer droog wrijven en verder. Na een paar honderd meter lopen voel ik dat het met mijn linker hak weer foute boel is. Shit ik ben mij inlegkruisjes die ik van Marij gekregen heb, vergeten om te doen. Maarja het kwaad is al geschiedt en ook al doe ik ze meteen weer om, de blaren staan al weer op mijn linker hak. Ik heb op mijn linker hak, al op drie plaatsen blaren gehad en dit is de vierde plaats. Steeds schuiven deze blaren een paar cm op, laten we hopen dat het voor de laatste keer is? Net voor het plaatsje Blanzy-la-Salonnaise wijk Ik een klein stukje van de route af, om van het lastige struikgewas af te zijn. En net voor dit plaatsje kom ik een opmerkelijke dode boom tegen met aan de zijkanten nesten van, ik denk wespen. Het lijkt wel of ik in de Elfteling ben, heel apart, ik heb hier foto's van gemaakt. Na dit plaatsje volg ik weer gewoon de officiële route. Om een uur of een bereik ik het plaatsje Asfeld, waar een mooi kerkje moet staan. Je moet hier wel even voor van de route afwijken, maar volgens mij is het de moeite van het zien waard! En inderdaad ben ik niet voor niets omgelopen. Klein maar heel bijzonder, dus wordt het eens tijd dat ik voor ons Ma een Kaarsje op gaan steken. Vijftig euro cent moet een eenvoudigen Pelgrim voor zijn moeder toch wel kunnen missen. Je weet nooit waar het goed voor is, de laatste dagen heb ik begrepen dat ze met haar nieuwe bril stappen vooruit is gegaan en weer TV kan kijken. Ben nog even het dorp in gelopen, maar ook hier een dode boel. Een kilometer verderop kom ik door het dorpje Vieux-Les-Asfeld en hier staat een groot bord met Auberge restaurant geopend en ik heb geleerd hier in het noorden van Frankrijk, als de gelegenheid zich voor doet, om goed te gaan eten, een lekkere salade en de mogelijkheid om Gratis van hun Wifi netwerk gebruik te maken komen mij goed van pas. In het schrijven van mijn reisverhalen gaat toch de nodige tijd in zitten en gezien de beperkte communicatie middelen heb ik wel tijd en zin om te schrijven, maar vaak ben ik onthand. Nu vlug door naar de volgende plaats, het is over drieën en ik moet wel op schema blijven. Tegen vijven bereik ik Neufchatel-Sur-Aisme, wat een klootte namen om te schrijven. Hier staan twee Hotels aangegeven en een dorpje verderop een Gite. Bij het eerste Hotel dat aan de rand van het dorp zie liggen staat met grote letters op: Avendre en om nu een heel Hotel te kopen om een nachtje door te komen, vind ik wel wat overdreven, dus op naar het volgende Hotel. Aan de buitengevel staat dat je hier voor € 30,= per nacht kunt overnachten. Nou dat is niet slecht, alleen moet ik de volgende dag naar Reims, wel weer een stuk verder lopen. Maar ik besluit na twee glazen Leffe blond toch maar te overnachten. Als ik een kamer vraag moet ze nog wel even in het gastenboek kijken of er wel plaats is, dus ik denk daar ga ik weer. Toch een beetje vreemd volkje, die Fransen in het Noorden. Gelukkig scheer ik me elke dag, dus het kon er net mee door. Nu ik heb in het Hotel verder geen hond gezien en waarschijnlijk wilde ze de schijn hoog houden. Nu weten jullie dat je in het noorden van Frankrijk altijd nou ja 3 maar eigen 4 problemen hebt. Mijn eerste probleem was opgelost, mijn tweede probleem geld had ik niet want je kon hier met de pin kaart betalen. Maar het derde probleem eten werd een probleempje omdat er maar een restaurant, in het dorp was. En gelukkig was deze open, maar niet echt want de zaak was door een groep afgehuurd en ik werd onverrichte zaken weer afgeserveert en mocht terug naar mijn Hotel. Het menu van de avond bestond uit een glaasje water een half zakje chips en twee chocolaatjes. Dan maar snel onder de wol en modern maar weer kijken wat de dag brengt? Niek