Zoals gezegd vroeg uit de veren en samen met Jos het laatste ontbijt, uiteraard weer met een eitje. Van Jos moet ik nog wat eten onderweg meenemen, want er is hier niets te krijgen. Dus goede raad is in dit geval niet duur en ik neem wat brood en een eitje voor onderweg mee. Om tien uur zet Jos mij weer af in Wasigny en nemen hartelijk van elkaar afscheid. Het is een warm dagje en gelukkig komt Jos er achter dat ik mijn hoed vergeten ben, dus dan maar weer terug. Geen probleem het is maar vijf minuten rijden. En zonder hoed ga ik niet lopen. Vreemd, ik heb nooit een hoed gedragen, maar zonder hoed kun je hier niet lopen. Hij beschermd je tegen de zon, regen en doet dienst als bescherming als de begroeiing langs de kanten te hoog is of de takken over de weg steken. Naast mijn Mobieltje is dit het belangrijkste wat ik bij me heb. Na een km of 25 bereik ik Chateau-Porcien, ik ben bekaf en de zon heeft de hele dag geschenen. Gelukkig hier een supermarkt, die ook nog open is. Een fles water en een liter sap, die er in een keer in gaat. Ik kom tot ontdekking dat mijn water bedorven is en ik op moet passen met water drinken van kerkhoven. Maarja soms heb je niets in de omgeving om water te kopen en ik wil niet het risico lopen dat ik met deze temperaturen zonder water kom te zitten. Vooral aks je de bergen tegenop gaat boven komt moet je drinken, je mond is dan erg droog. In Chateau-Porcien, heeft de gemeente een ruimte voor Pelgrims ter beschikking gesteld en kom ik nog net op tijd om de code van de deur te halen. Een zeer behulpzame Française legde mij uit waar het is en hoe het een en ander werkt. Jos had mij al verteld dat er hier geen Restaurants zijn en ik aangewezen zou zijn op de plaatselijke supermarkt. In de ruimte die niet groter was dan 2 bij 6 meter, zat ook nog een toilet en een douche. De douche was overigens koud en ik was er zo weer onderuit. Helaas had ik deze nacht de ruimte niet alleen ter beschikking, er kwam nog een verdwaalde de Belg uit Namen op het fietsje aangezet. Hij had die dag 70 km afgelegd en het was een zware tocht. Hij gaf aan beter te kunnen lopen en een deel van de route ook gelopen te hebben. Gelukkig sprak hij redelijk Nederlands, maar het was niet het type om 's avonds een een lekker biertje mee te gaan drinken. In dit dorp zou ik heel verdrietig kunnen worden. Er was totaal niets te beleven, je zag amper mensen op straat en alles was dicht en vervallen. Er was wel een leuk kroegje de Longchamp, maar die was dicht en nog een kroegje maar daar zijn die Fransen bezig met het wedden op paarden. Ik heb een uur door dit dorp gelopen om de kijken of er ergens een vrije Hotspot zat, maar helaas. Onderweg kwam ik nog een huis tegen dat er uitgebrand en verlaten in het rijtje bij stond. De buurman rechts ervan had zijn huis ook moeten verlaten en daarnaast stond het te koop. Veel succes gewenst dacht ik bij me zelf. Ik heb die nacht ook slecht geslapen en was blij dat ik weer snel mijn pad verder kon volgen, op naar de bewoonde wereld! Overigens was het wel een goedkoop nachtje, dus daar voor wil ik de gemeente nog bedanken. Niek