Vanmorgen werd ik wakker, in de slaapkamer van Bart en Carla. Bart was al uren wakker en zat naar de TV te kijken. We kunnen het geweldig goed met elkaar vinden en hij is altijd in voor een geintje, dus het eerste wat ik deed toen ik hem met zijn rechter voet uit bed zag liggen en kan het niet laten, om eerst eens lekker aan aan zijn grote teen te trekken. Ja we voelen elkaar altijd perfect aan en er gaat geen week voorbij of we hebben elkaar een of twee gezien of gesproken, als dit niet het geval is zou er iets aan de hand zijn met onze relatie. Bart is ook een van de weinige mensen waar ik mee op vakantie ga. We laten elkaar, in elkaars waarde en er nooit een onvoltooid woord gevallen. Maar eerst even lekker douchen en dan naar beneden om mijn ladder te halen. Ik hoop niet dat de hotel eigenaar onder aan de trap mij op staat te wachten? Maar gelukkkig is het rustig en ga ik een Wifi aansluiting zoeken en dat valt niet mee. Nu dan maar even een ommetje langs de Maas maken en dan terug naar het Hotel voor het ontbijt. Ook het ontbijt in dit Hotel is voor Franse begrippen uitmuntend. Het mag dan wel zo zijn dat we nog geen gedekte tafel hebben bij binnenkomst en alle Kaaskoppen die er zitten alles al opgevreten hebben, maar hier wordt aan gewerkt en na een kwartiertje staat alles weer aangevuld op tafel, een echte verwennerij. Vandaag ga ik met de Ossemannetjes op stap, even kijken waar gaan we naar toe? Niet voor dat we nog een fotootje geschoten hebben van het magische Hotel de Ville, Bart rijdt hier zelfs voor terug. We rijden naar Charleville-Mézières een provinciestadje met zo'n 60.000 inwoners. Geweldig mooi marktplein met huizen uit de 17e eeuw en allemaal in Mergel uitgevoerd en nog in perfecte staat. Goeie keuze! Na de bezichtiging van de stad en een bezoek aan de Notre Dame van deze stad wordt het tijd om mij terug te brengen, naar de plaats waar ze mij de vorige dag opgehaald hebben. En eigenlijk snak ik naar een gewoon bedje, maar ik heb de pech weer dat in in deze plaats een groot muziekfeest gaande is en alles volgeboekt zit. Ook een plaats verderop krijgen we te horen dat er geen plaats is. Dus denk ik dat er niets anders op zit om mijn tentje maar weer uit te pakken. En na een hapje met Bart en Carla gegeten te hebben wordt ik op de Camping afgezet en nemen we afscheid en dan denk ik bij me zelf, ik blijf bij hen in de auto zitten en rijd mee terug. Ik had me voorbereid dat dit moment zou komen, Trudy, de kinderen, Zoé en de Boerderij, alles wat me lief is, maar nee ik blijf ook al is het moeilijk. Dan maar weer even slikken en even een traantje weg pinken en hard voor je zelf zijn. Niek