Balen, maar niets aan te doen. Ik vertrek van de Camping 's Zoals gewoonlijk volg ik de rood met witte tekens. Helaas kom ik er vrij laat achter dat dit de GR. 125 route is en ik had de GR. 12 moeten hebben. Het gebeurt wel vaker dat de GR. 12 route afwijk met het geen mijn scherm op mijn Gps aangeeft, maar dit is begrijpelijk, de paden in de bossen zijn op je Gps niet aangegeven. Ik had nog gehoopt dat de weg een wending zou geven, maar helaas is dit niet het geval en loop ik in een rondje rond. Nu wat is 10 km extra als je er toch al 2800 km gaat lopen? Dus eerst maar eens een hapje gaan eten, ik had er zo lekker de gang in, maar ineens is de motivatie weg, gewoon met een woord klootte. Gelukkig krijg in na het eten weer de drive om verder te gaan. Het is half drie en ongeveer 9 km lopen naar, Oignies-en-Thierache. Een nadeel het is gaan regenen en het zal de rest van de middag verder blijven regenen en niet zo'n beetje ook. En daar komt nog iets bij, waarvan ik niet op de hoogte was! Het plaatsje Oignies-en-Thierache, ligt hoog in de bergen en de hele weg blijft het stijgen. Normaal weet je dat er na een flinke stijging wel weer licht aan de horizon gloort, maar nee iedere keer denk ik en nu gaan we omlaag, bij de volgende bocht. En als je dit een keer of 30 bij je zelf gehoopt hebt, geef je het gewoon op en ga je er vanuit dat je moet accepteren dat dit niet het geval is. Maar er is voor mij een goede reden om de pas er goed in te houden, want Bart en Carla staan op mij te wachten in Oignies-en-Thierache. Tegen half vijf bereik ik, drijfnat het plaatsje en bel Bart. Geef mij je adres maar op en we pikken je op. Lekker even met de auto mee maar, wel de volgende dag weer op zelfde punt beginnen. Bart en Carla hebben een hotel geboekt in Frankrijk en ik ga met hun mee. De taken bij de Ossemannetjes zijn goed verdeeld, Bart rijdt en Carla doet zoals gewoonlijk de rest. Dus als ze in Fumay aankomen ziet Bart een mooi statig hotel in het centrum van dit plaatsje met, grote woorden staat er op Hotel de Ville. Carla komt er al vrij snel achter dat er in dit hotel geen plaats voor hen is. Mooie kerel die Osseman stuurt zijn vrouw naar het gemeentehuis om een kamer te boeken. Als ik hem een dag later vertel dat dit het gemeentehuis is, denkt hij nog steeds dat ik hem voor de gek houd. En zo iets zou ik Bart nooit aan doen.