Vanmorgen rond de klok van 8 uur opgestaan in het jeugdhotel in Namur, op mijn kamer lag een Fransoos en twee Nederlanders. Een jongen knul van 17 jaar die vanuit Nederland naar Epinal aan het fietsen was om zijn vriendinnetje op te gaan zoeken, die daar over een paar dagen zou aankomen Het was klevere knaap, die goed wist hij wilde. Leuk om te zien dat, dat zo'n knaap op deze leeftijd, al zelfstandig een tour waan het ondernemen is en dat voor een liefdevol doel. Ook Gerard uit het plaatsje Sommeren heb ik even lekker een zitten kletsen, hij had behoefte aan een moment van bezinning en was vanuit Maastricht , waar zijn dochter studeerde vertrokken richting Belgie. Hij had een rugzakje bij van 5 à 6 kg, wat bijzonder weinig is. Leuk om onze ervaringen wat de route betreft langs elkaar te leggen. Hij had twee weken vakantie en was er zelf op uitgetrokken, ze hadden hem thuis voor gek verklaart. Hij had al twee keer buiten geslapen en niet zomaar buiten, nee gewoon in de buitenlucht zonder tent in een weiland, in een slaapzakje. Ik moet hier voorlopig nog niet aan denken. Misschien in het noorden van Frankrijk vanwaar ik weet dat het moeilijk is om te overnachten. Maar ik weet dat je hier voorzichtig mee moet zijn, je komt allerlei gekken tegen. Waar ik ook van verbaast stond is het feit dat hij geen mobieltje bij had. Ik moet er niet aan denken, zou voor mij een ramp zijn. Alleen al die foto's die ik zou missen, maar vooral het opzoeken van adressen als je net een plaats binnen bent gekomen, voor een overnachtingsverblijf. Je loop al gouw honderden meters om als je niet oplet. En als je die dag nog niet niets gedaan heb is dat geen probleem, maar dat is meestal niet het geval. Vandaag kies ik er voor om langs de Maas te blijven lopen naar Dinant en wel om twee redenen: Een mijn linker hak geeft nog steeds problemen en twee ik vind het langs de Maas Bijzonder mooi om te lopen. Je hebt niet alleen een mooi uitzicht over de rivier , maar ook de natuur er omheen is prachtig en soms loop je eens een dorpje in om ook daar de sfeer te proeven. Wat opvalt is de vele pleziervaartuigen uit Nederland die de rivier bevaren. Om twaalf uur ons Marij nog even gebeld, want Ma kreeg een nieuwe bril, waar ze mogelijk de krant en TV kan kijken. Ze belt bijna dagelijks om te horen hoe het met haar kleine jongetje gaat, dat doet me geweldig goed om haar dan weer te horen. Wat ik ook leuk vind, is een bakkerszaakje in te lopen en wat voor de inwendige mens mee te nemen. Vanmiddag bestaat mijn lunch uit een lekker volkorenbroodje, met gerookte zalm, een Peertje ter afsluiting en een klein flesje rode wijn. Niet slecht voor een een eenvoudige Pelgrim. De ganzen hebben ich ook goed gedaan aan het brood, ik moet er wel bij vertellen dat ze behoorlijk brutaal zijn. Overigens een van de twee ganzen,had een beetje moeite met het eten van stukjes peer. Maar ok nu gouw verder naar Dinant volgens mij nog 13 à 14 km voor de boeg.