Nadat Kristien naar bed gegaan was, nog even lekker een paar Pintjes gedronken met Tischke en gezellig zitten kletsen over allerhande zaken. Maar belangrijkste was dat ik vandaag met Tischke op pad ging, naar het traningscentrum voor de commando's in Belgie. Hij had daar zelf ooit een opleiding gehad en wilde dit graaf aan mij laten zien. Dus wij naar het plaatsje Marche - les - Dames. Helaas heeft hij mij dit alleen aan de buitenkant kunnen laten zien. Tischke heeft nog wel geprobeerd binnen te komen, maar alles moest in drievoud aangevraagd worden om binnen te komen. Belgie geeft zomaar niet zijn geheimen aan een Hollander prijs. Na afloop zijn we nog even langs het monument van Leopold den eerste gegaan. Hij schijnt hier van een berg naar beneden gevallen of gegooid te zijn, exacte doods oorzaak is altijd verzwegen gebleven. Na een toertje door Adenne zijn we weer teruggegaan naar het huis van Tischke en Kristien, het werd tijd om weer eens te gaan stappen. Maar eerst nog even afscheid nemen en ik kreeg van Tischke nog van allerhande zaken toegestopt om de reis goed door te komen. Het afscheid was emotioneel en Tischke was ontdaan de tranen stonden hem in de ogen. Heel bijzonder! Ik heb me nog wel vier keer omgedraaid om te zwaaien en tot ik de hoek om ging stonden ze nog te zwaaien. Overigens hebben we afgesproken dat ik ze binnenkort in Frankrijk weer zal ontmoeten. Ze gaan op 6 september naar Marseille en komen dan bij mij langs. Ze hadden me al gewaarschuwd dat ik van alles mee zou maken en een ander mens zou worden, misschien begin ik hierin te geloven. Niek