Vanmorgen vroeg opgestaan en om halflnegen vertrokken vanuit de jeugdherberg in Luik. Overigens wil ik nog een leuke anekdote kwijt. Ik zat gisterenavond nog even lekker op het binnenhofje van de jeugdherberg te genieten van de mooie avond, toen ik een verhaal mee kreeg van een Nederlander, die ook gebruik had gemaakt van zijn Gps toen hij aan het fietsen was en de weg ophield bij een gesloten fabriekspoort. Hij zat dit in het Engels te vertellen aan een Italiaanse student en heeft 10 km moeten omrijden. Grappig dat ik niet de enige ben die dit overkomen is! Nu weer even terug naar het begin: toen ik vanmorgen vertrok, zag het er buiten niet al te best uit en binnen de kortste keren moest ik mijn regenkleding aan doen. Na enig zoekwerk vond ik de aansluiting op de route naar Esneux. Het is maar goed dat de Begische route goed aangegeven wordt want de Sint Jacobschelpen ontbreken menigmaal. Na een uur lopen werd ik de bergen in gestuurd over een klein glibberig pad met rotsen en voornamelijk klei. De vuurdoop was begonnen en het regende pijpenstelen. Mijn Duitse route beschrijving liet mij gelukkig niet in de steek anders was ik er nu nog niet geweest. Een ding is zeker als je van de natuur houd en je beschikt over een redelijke conditie, is het aan te bevelen deze route eens te gaan lopen. Bijvoorkeur zonder rugzak. Na tweeën een half uur lopen moest ik een vrij drukke weg over lopen en werd ik weer het bos ingestuurd, steeds hoger en hoger er kwam maar geen eind aan. Na loop van tijde liep ik over de kam van een bergketen, met veel uitstekende wortels van de bomen, rotsen en klei, ik vond er niets aan en kon na loop van tijd gelukkig weer naar beneden lopen. Als je dan denkt dat het het gehad hebt, heb je het volledig mis. Als je constant naar boven gaat kom je ook een keer naar benden en dat heb ik geweten! De weg naar beneden was niet alleen stijl en erg smal, maar door de uitstekende rotsen en regen was het spekglad geworden, eigelijk onverantwoord om daar alleen te lopen! Na een minuut of 25 naar benden geklauterd te hebben kwam ik eindelijk op een vlakstuk terecht langs de Ourthe. Uitgeblust liet ik me neervallen in het eerste beste kroegje, dat ik in Esneux tegen kwam. Op dit moment zit ik op een camping net buiten Esneux, heerlijk in de regen, maar al met geklauter ben ik weer een hele ervaring rijker. Gr. Niek