Na het ontbijt in het Pelgrimshuis, ga ik op zoek naar het Pieterpad. Hans de eigenaar heeft mij uitgelegd dat, van Montfort naar Sittard ongeveer 24 km moet zijn. Ik neem een binnendoorweg, op advies van Hans door de bossen, anders moet ik helemaal naar Montfort teruglopen. Na wat zijwegen ingeslagen te hebben, verschijnen de wit en rood gemarkeerde tekens, die wijzen dat ik goed zit. Na loop van tijd sla ik een zandweg in, die een paar km lang was. Heerlijk de rust en ruimte om je heen. Af en toe een wandelaar met zijn hondje, maar daar bleef het dan ook bij. Als daar dan loopt realiseer je pas hoe mooi Nederland eigenlijk is. Aan het einde van dit pad, is het niet duidelijk welke richting ik op moet en heb ik een deel gemist. Uiteindelijk kom ik in het plaatsje Echt uit en kan mijn weg vervolgen richting De Stek. De blaren op mijn hakken blijven opspelen, maar ondanks de pijn zet ik door. Ik moet vandaag Geleen halen pijn of geen pijn aan mijn voeten! In Susteren aangekomen pik ik het Pieterpad weer op en beland ik na een km of drie in de Heimaat. Een groot wit bord geeft in het Nederlands aan, aan welke verplichtingen ik moet voldoen om Duitsland te betreden. Mijn gevoel zegt dat ik de verkeer richting opgestuurd wordt en inderdaad wordt ik via een u-bocht omgeleid en kan ik aan de overkant zien waar ik het eerste gedeelte gelopen heb. Een lange rechte weg over een bospad, leidt mij verder Duitsland in gelukkig heb ik mijn paspoort bij me. Op dat moment heb ik er 24 km op zitten en Sittard dient toch in het zicht te komen. Onderweg kom ik nog een paar tegen die het Pieterpad aan het lopen zijn, ze zijn rond de 70 maar stappen er nog flink over heen. Hij zou zo mee willen lopen naar Santiago maar zijn vrouw heeft een nieuwe Heup gekregen, jammer anders waren ze zeker van plan geweest deze reis nog eens te maken. Onverwachts kom ik via een weiland toch weer in Nederland terecht en zie ik de eerste tekenen van Sittard verschijnen. Het is vier uur en ik heb me voorgenomen het centrum van Sittard te bezoeken, op zich zelf een leuk plaatsje met een oude binnenstad. De inwendige mens is toe aan een versnapering en in het eerst beste kroegje op de markt gaan de schoenen uit en les ik mijn dorst. Tot zover. P.s. De server van Reismee lag er vrijdag en zaterdag overdag uit, waardoor ik een helehoop tekst opnieuw heb moeten schrijven.