Ik ben nog maar net het plaatsje Helden uit of ik wordt door een fietser aangesproken. Piet Hermans is zijn naam en hij wil natuurlijk weten waar de tocht naar toegaat! Piet fietst jaarlijks zo'n slordige 12000 km, kriskras door Nederland en maakt hij graag een praatje. Piet fietst en praat een aantal km mee, echter door al dat praten, mis ik een afslag en ben verplicht een paar km om te lopen langs een tweebaansweg. Gelukkig is het niet al te druk, maar echt prettig lopen is het niet. Ik heb vanmorgen van mijn nicht Diny nog het advies gekregen om reflecterende kleding te dragen! Ik was hier al ingesteld en had hier ook wel iets voor gehaald, maar vergeten mee te nemen. Na loop van tijd neem ik afscheid van Piet en maak nog even een fotootje van hem en geef hem nog de gegevens van mijn weblog mee en ga verder. Voor de vrachtwagens die ik tegen kom ga ik toch maar even in de berm van de weg staan, het is nog 4 km naar het plaatsje Neer. Ik had rond de middag met ouders van Marcel afgesproken daar te zijn. Het is ongelofelijk wat je onderweg allemaal meemaakt. Op een gegeven moment wordt er een auto langs de kant van de weg gezet en er stap een vrouw uit van rond de vijftig jaar schat ik in. Het is Petra een Pelgrim die al twee keer de toch vanuit haar woonplaats gemaakt heeft, een in 2003 en een maal in 2008. Ook hier worden de tips weer uitgewisseld en krijg ik weer een goed adres als ik in de Pyreneen aan kom. Opmerkelijk blijft de vraag steeds weer over het gewicht van mijn rugzak. In Gemert was een Pelgrim verbaasd dat er maar 14 kg in zit en Petra vond het erg veel. maar goed ik dat dat ik na Le Puy mijn tent terugkan sturen. Ook van Petra wordt voor het archief een fotootje gemaakt en scheiden onze wegen. Opmerkelijk is het enthousiastme wat er van mensen uitgaat die de tocht gelopen hebben.

Niek