Nagenietend van de oliebollen, die ik op de kermis in Uden gekocht heb, vertrek ik richting Volkel. Ik neem een binnendoor route die nog ken uit de tijd dat ik nog veel ging kleiduivenschieten in Boekel.

In de buurt van Volkel een heel klein buitje, dus toch maar even de regenjas uit mijn rugzak halen. Overigens ben ik er achter gekomen dat je net zo nat van het zweten wordt, als van de regenen. Vanuit Volkel is het nog nog 11 km naar Gemert. Half zeven kom ik aan in Gemert, op mijn Runkeeper zie ik dat ik precies 40,2 km gelopen heb, niet slecht voor de eerste dag. Of het verstandig is geweest, is maar de vraag, want er verschijnt en flinke blaar onder de rechterkant van mijn hak.

Wat mij opvalt is dat er in Gemert overal bankjes staan,dus even gaan zitten de schoenen en sokken uit om even de schade op te nemen. Ik loop richting centrum en weet niet precies waar Johan en Simone wonen, dus toch maar even bellen. Krijg te horen dat ik al te ver door gelopen ben. Op zich zelf niet zo' n probleem gezien Johan het voorstel doet een hapje te gaan eten buiten de deur, wat mij geen slecht plan lijkt.

Gezien ik nog wel wat tijd over heb, loop ik de Nieuwstraat in om even bij ome Piet en tante Berta langs te gaan. Piet is en broer van mijn moeder en woont al jaren in Gemert, mooie kerel altijd in voor een grapje of een geintje, iemand waar wij het altijd veel mee op hebben gehad.

Na ik wat uitleg gegeven heb over het Pelgrimsleven trek Piet zijn portomonee en krijg ik een bedrag van € 50,= mee. Ik durf geen nee te zeggen en zal dit geld voor Isa op de rekening zetten. Dus het eerste geld voor ons goede doel is binnen.

Johan en Simone zijn gearriveerd en we gaan naar de Griek, die ongekende kwaliteiten schijnt te hebben, maar helaas de tent zit vol geboekt., dus besluiten we naar restaurant De Keizer te gaan Johan en Simone hebben hier hun trouwfeest in 2007 gehad.

Ik zit koud 2 minuten aan tafel of er komt iemand op mij afgelopen. Het is een Pelgrim uit Gemert die deze tocht in 2008 gelopen heeft, wat de herkenbaarheid van een St Jacobs schelp allemaal teweeg brengt! Uiteraard krijg ik zijn verhalen in geuren en kleuren te horen. Ook krijg ik nog wat tips voor onderweg. Met name in Belgie en in het noorden van Frankrijk is het moeizaam om aan een slaapadres te komen en kom je soms in dorpen waar amper 10 mensen wonen en waar niets te koop is, dus toch maar goed dat ik een noodransoen bij me heb. Een bruikbare tip was ook dat je in een deel van Belgie beter een alternatieve route kunt lopen, ivm de zware industrie waar ook ik liever niet langs loop. Hij was overigens verbaasd over het feit dat ik maar 14 kg aan gewicht in mijn rugzak had zitten, hij liep met 20kg bepakking. Zelf ben ik van mening dat 14 kg voor mij nog te veel is en ik streef er naar om er nog twee kilo af krijgen.

Na het diner, wat overigens tegen viel omdat mijn vlees te droog gebakken was en de rekening te hoog was door een foutje van de bediening, werd het tijd om de plaatselijke kroegje te gaan inspecteren. Overigens controleer ik altijd de rekening in een restaurant en kom ook nu weer achter dat het vaak niet klopt!

In het plaatselijk kroegje aangekomen, kwamen we onze Gemertse Pelgrim weer tegen, die kennelijk ook verstand had van bier. En inderdaad de kwaliteit van het Gemertse bier mag er zijn! Met name een zekere Fons die we daar tegen kwamen en waar we mee aan de praat raakten, liet het goudgele vocht rijkelijk vloeien. Volgens mij was Fons het type prettig gestoord en kwam erg springerig over, het zou me niet verbazen als hij last had van ADHD?

Fons was bekend in Gemert en deed het voorstel naar de jongerkroeg te gaan. Blijkbaar was dit het voormalig postkantoor en ik denk dat mijn moeder hier nog gewerkt heeft. Ik zal morgen nog even een foto van dit pand voor mijn moeder maken.

Na loop van tijd werd het toch tijd dat we onze biezen pakten en werd ik door Johan dwars door Gemert geleid, sluitdoor kruipdoor, wist hij ons in het nieuwbouwgedeelte van Gemert te brengen. Onderweg kwamen we nog een wagentje van Van den broek Systemen tegen en heb ik midden in de nacht nog gepoceerd, maar daar zien jullie straks wel en foto van terug.

Ter afsluiting zou ik ondanks mijn blaren, willen vermelden dat ik een geweldig mooie dag gehad heb, heerlijk weer om te lopen en een hartelijk ontvangst van Johan en Simone in hun geweldig luxe huis waar ze samen twee jaar aan gebouwdhebben maar nu wordt het toch echt tijd om naar bed te gaan.

Niek